Quite Discontinuous

Na de succesvolle tournee in 2013 is Quite Discontinuous terug in seizoen 2018-2019.

In de voorstelling nemen vier dansers je mee in twee delen, één voor en één na de dood.
De beleving van de dansers staat centraal: scènes schakelen in het eerste deel langs een denkbeeldige slow-motion autocrash, de stilte van een wachtkamer in het ziekenhuis en de troost van een partner.

De dood onderbreekt de voorstelling. In het tweede deel van de choreografie kijken we naar de relatie met een overledene.
De manier waarop men zich kan verhouden tot een levenloos lichaam en de manieren waarop de dood, verschillende vormen van sterven in beweging kan brengen.

’Ik hield mijn adem in. En dacht aan het vers Wat het is van de Duitse dichter Erich Fried. Waarin de gemoedsbewegingen binnen een individu met elkaar ruzie maken over wát dat nou precies is, de dood.
‘Het is onmogelijk / zegt de ervaring.’
En steeds opnieuw klinkt die ene keerzang:
‘Het is wat het is / zegt de liefde.’’

– Loek Zonneveld, Theaterkrant 2013